Dracula. Monster Frankenstein. Niewidzialny człowiek. Mumia. I oczywiście wilk. Te klasyczne potwory ewoluowały i dostosowały się przez dziesięciolecia, przekraczając każdą pojedynczą interpretację, jednocześnie przerażając odbiorców przez pokolenia. Ostatnie przykłady obejmują nadchodzący film Frankenstein Roberta Eggersa Nosferatu i Guillermo Del Toro. Teraz pisarz-reżyser Leigh Whannell oferuje własną wizję wilka.
Ale w jaki sposób filmowiec sprawia, że współczesne odbiorcy łączy się z innym filmem wilkołakowym, zwłaszcza na kultowym wilka? Jak, jak pyta sam Whannell, czy twórcy filmowi czynią klasyczne potwory przerażające i istotne?
Przygotuj swoje pochodnie, Wolfsbane i Stawki - i twoją zdolność do interpretacji metaforycznej - ponieważ przeprowadziliśmy wywiady na temat wpływu klasycznych filmów potworów na jego pracę, jego podejście do ożywienia ukochanych stworzeń, takich jak Wolf Man w 2025 roku i dlaczego powinieneś się tym przejmować.
