8 bit büyük grubun Grammy adaylığı, video oyunu müziğinin büyüyen tanınmasını vurgular
Bir Jazz ORCHESTRA mode et puériculture 'nın klasik bir video oyunu temasına benzersiz bir bakış, video oyunu müziği için artan ana akım takdir gösteren bir Grammy adaylığı kazandı. 8 bit Big Band'ın Persona 5'in ikonik "Son Sürpriz" savaş temasının kapağı, 2025 Grammy Ödülleri'nde "En İyi Düzenleme, Enstrümanlar ve Vokaller" için bir yarışmacıdır.
Bu, "Meta Knight's Revenge" kapakları için 2022 galibiyetini takiben grubun ikinci Grammy adaylığını işaret ediyor. Grup lideri Charlie Rosen, Twitter'daki (X) heyecanını dile getirerek, video oyunu müziğinin başarısını ve artan tanınmasını kutladı. Düzenlemede Jonah Nilsson (Dirty Loops) tarafından synth ve vokallerde Grammy ödüllü müzisyen Jake Silverman (Button Masher) yer alıyor.
8 bit büyük grubun "Son Sürpriz" kapağı Willow Smith ve John Legend gibi önemli sanatçılara karşı yarışacak. 2025 Grammy Ödül Töreni 2 Şubat'ta planlanıyor.
Persona 5'in Shoji Meguro tarafından bestelenen "Son Sürpriz", oyunun saraylarında unutulmaz varlığı nedeniyle favori bir hayran. 8 bit Big Band'ın düzenlemesi, kirli döngülerin uzmanlığından yararlanırken, ayırt edici bir caz füzyon yetenek eklerken orijinalin enerjisini korur.
2025 En İyi Video Oyunu Puanı için Grammy Adaylıkları
The Grammy Ödülleri ayrıca "video oyunları ve diğer interaktif medya için en iyi skor müziği" için adaylar duyurdu. Bu yılki yarışmacılar şunları içerir:
- Avatar: Pandora'nın Sınırları (Pinar Toprak)
- Savaş Tanrısı Ragnarök: Valhalla (Bear McCreary)
- Marvel’in Örümcek Adam 2 (John Paesano)
- Yıldız Savaşları Outlaws (Wilbert Roget, II)
- Sihirbaz: Mad Overlord'un (Winifred Phillips) Gerekçesiyle
Bear McCreary etkileyici çizgisine devam ediyor ve kategorinin kuruluşundan bu yana her yıl aday gösteriliyor.
Grammy adaylıkları, video oyunu müziğinin kalıcı etkisinin ve daha geniş kitlelerle rezonansa giren yaratıcı yeniden yorumlamalara ilham verme yeteneğinin altını çiziyor. 8 bit Big Band'ın başarısı, niş oyun kültürü ile ana müzikal tanıma arasındaki boşluğu kapatmak için yenilikçi kapakların gücünü göstererek bu eğilimi örneklendiriyor.
