Pokémon słynie z przyjaznego dla rodziny atrakcyjności, a jego główne gry konsekwentnie zarabiają E dla wszystkich, zapraszając nawet najmłodszych graczy do jej tętniącego życiem wszechświata. Podczas gdy ukochane postacie, takie jak Pikachu i Eevee, często zajmują centralne miejsce, niektóre Pokémon niosą zaskakująco mroczne narracje. Ukryte w ich wpisach Pokédex to opowieści o uprowadzeniach, a nawet makabrycznych morderstwach, dodając chłodną warstwę do radosnej fasady franczyzy. Te ciemniejsze historie wykraczają poza gry w inne media, takie jak kreskówka Pokémon Children, która zawierała niepokojące fabuły z udziałem Pokémon, takie jak hipnotyzowanie hipnotyzujące i porywające dzieci, aby ucztować ich marzenia.
IGN opracowało listę tego, co uważamy za pięć najbardziej przerażających wpisów Pokédex, choć jest to tylko wierzchołek góry lodowej. Godne uwagi wzmianki obejmują Mimikyu, który, ukryty jako Pikachu, aby przyciągnąć przyjaciół, zawiera złowrogie intencje wobec maskotki franczyzy; Haunter, znany z prześladowania ludzi w ciemnych alejach i powodowania śmierci zwykłym lizaniem; i Hypno, którego mroczna historia w serialu animowanym obejmuje uprowadzenie dzieci.
Odpowiedzi Wyniki Drifloon --------
W końcu był piątek, a młoda dziewczyna z Floaroma Town nie mogła powstrzymać jej podniecenia. Z niecierpliwością zjadła śniadanie, chętną do rozpoczęcia weekendowego zbierania kwiatów, swojej ulubionej rozrywki. Koniec tygodnia szkolnego nie może nadejść wkrótce, ponieważ nie mogła się doczekać spędzenia czasu z rodzicami, wypełnionym śmiechem i radością. Uderzyła w kierunku Valley Windworks, znanej z unikalnych kwiatów, mimo że wiedziała, że ryzykowne było, że nie ma tam Pokémon. Jednak uznała to za najbezpieczniejsze, najbardziej spokojne miejsce w Sinnoh.
Po przyjeździe powitała ją morze żywych kwiatów w różowym, żółtym i czerwonym. Jednak jej uwaga została szybko zwrócona przez hipnotyzujący widok: lśniący fioletowy balon delikatnie kołyszący się na wietrze. Zaklęta, rzuciła się i złapała jego sznur, ale spotkała się z wzrokiem balonu - duży, żółty krzyż i dwa puste czarne oczy. Balon szarpnął delikatnie, a dziewczyna rozbawiła się. Za każdym razem ciągnęło ją to nieco dalej i wyżej, a sznur kręci się wokół jej nadgarstka. Balon, nie odnalezienie jej ani zbyt ciężkiej, ani zbyt niesfornej, nadal wspinał się, a dziewczyna nigdy więcej nie była widziana.
Drifloon, znany jako Balon Pokémon, przynosi mrożącą rearencję na niewinny obraz zabawki dziecka. Podczas gdy niektóre z jego wpisów Pokédex są stosunkowo łagodne, wspominając o tym jako „Pokémon utworzony przez duchy ludzi i Pokémon”, inne zagłębiają się w ciemniejsze terytorium. Wpisy opisują to jako stworzenie, które „pociąga na rękach dzieci, aby je ukraść” i ostrzega, że „każde dziecko, które popełnia błędy Drifloon na balon i trzyma się z niego zaginięcie”. Kolejne przerażające wpis zauważa: „Jego okrągłe ciało jest nadziewane duszami i rozszerza się za każdym razem, gdy kogoś odprowadza”. Występy Drifloon w grach, ograniczone do piątku w Valley Windworks w Diamond i Pearl, dodają element tajemnicy, ale jego coraz bardziej niesamowite wpisy Pokédex przekształcają tę tajemnicę w złowrogą opowieść.
Banette
Rodzice chłopca byli coraz bardziej zaniepokojeni, gdy jego gorączka wzrosła, jego skóra stała się szaro, a jego mowa stała się niezrozumiała. Pomimo wysiłków najlepszych lekarzy z Mauville i Slateport, jego stan się pogorszył. W chwili nadziei chłopiec słabo wyszeptał: „Moja lalka”. Zdesperowany, jego rodzice przedstawiali mu różne zabawki z jego kolekcji - Pikichu, Lotad, Squitty i Treecko - ale odrzucił ich wszystkich z małą siłą.
Zdezorientowani, jego rodzice przeszukali dom, szukając szuflad i półek, dopóki nie odkryli wyblakłej, poszarpanej lalki o świecących czerwonych oczach i złotym zamku na usta pod łóżkiem. Matka natychmiast to rozpoznała; To była lalka, którą odrzucili wiele lat temu, kiedy kupili mu najnowsze lalki Poké w domu towarowym Lilycove. Wilgotny, uszkodzony i ozdobiony ostrymi szpilkami, lalka wydawała się złośliwa. Gdy chłopiec sięgnął po to, matka z trudem łapała powietrze, a lalka, pozornie żywa, zeskoczyła z jej rąk i przez okno. Ku ich uldze stan chłopca wydawał się nieznacznie poprawić.
Nawet w rodzinnym świecie Pokémon tropy horrory znajdują miejsce. Banette, Marionette Pokémon, jest odpowiedzią franczyzy na Annabelle lub Chucky, ucieleśniając mściwy duch odrzuconej lalki. Wpisy Pokédex ujawniają swoje pochodzenie i intencje: „Lalka, która stała się Pokémonem z powodu urazy z bycia śmieciowym. Poszukuje dziecka, które je odrzuciło”. Inny wpis stwierdza: „Ten Pokémon rozwinął się z opuszczonej lalki, która zgromadziła urazę. Jest to widoczne w ciemnych alejach”. Bardziej bezpośredni wpis ostrzega: „Jest to wypchana zabawka, która została wyrzucona i opętała, szukając tego, który go wyrzucił, aby mogła dokonać zemsty”. Banette wyrządza szkodę, działając jako wizerunek, przyklejając w sobie szpilki, aby powodować ból u dziecka. Tylko poprzez rozpakowanie jego szerokiego uśmiechu lub ponownie pokazując jego uczucie, można rozbić jego negatywną energię.
Sandygast
W malowniczym letnim dniu mieszkańcy wyspy Melemele cieszyli się Big Wave Beach. Niektórzy surfowali, inni opalali się, a dzieci zbudowały piaski. Gdy słońce zachodzi, inne dzieci wracały do domu, ale pozostał jeden chłopiec, zdeterminowany, aby ukończyć swój wielki piasek. Plaża uciszała się, ale skupienie chłopca nigdy się nie wahało, nieświadomy zmieniających się piasków wokół niego.
Cienie tych piasków wydłużały się o zachód słońca, otaczając chłopca, gdy odwrócił się, widząc Pokémona przypominającego piasek z rozbijającymi ustami i bezdusznymi oczami. Myląc go z przyjaznym stworzeniem, sięgnął do czerwonej łopatki osadzonej w jego głowie. W przerażającym akcentie Pokémon pochłonął go ręką i jak Quicksand, powoli pochłał całe jego ciało, gdy krzyczał na próżno.
Sandygast, Pokémon o tematyce piasku, zaprzecza swemu pozornie niewinnego wyglądu z złowrogą naturą. Wpisy Pokédex ostrożnie: „Jeśli budujesz kopce piasku, gdy grasz, zniszczysz je przed pójściem do domu lub mogą zostać opętani i stać się Sandygastem”. Inny wpis złowieszczy stwierdza: „Sandygast zamieszkuje głównie plaże. Obejmuje kontrolę nad każdym, kto wkłada rękę do ust, zmuszając ich do zwiększenia ciała”. Prawdziwy horror rozwija się, gdy Sandygast ewoluuje w Palossand, znany jako „koszmar plażowy”, który „ściąga ofiarę w piasek, kontrolując sam piasek, a następnie wysysa ich dusze”. Dodatkowe wpisy ujawniają, że „zakopane pod zamkiem są masy suszonych kości od tych, których witalność wyczerpała”, potwierdzając, że Sandygast i Palossand pochłaniają swoje ofiary, aby rosły.
Frillish
Pracowity sezon się zakończył, a starsza kobieta rozkoszowała się porannym pływaniem w spokojnych wodach Untell -Town. Wolała cichsze czasy, nawet jeśli woda była chłodniejsza. Przez 70 lat pływając z tych brzegów, nie zamierzała się teraz zatrzymać. Tego dnia fale były wzburzone, ale ona pływała z odnowioną energią, nieświadoma, że prąd wyprowadził ją dalej. W końcu zauważyła odległy brzeg i poczuła lekką panikę, zdając sobie sprawę, jak daleko dryfowała.
Walcząc o powrót, często zatrzymywała się, by złapać oddech, każdy zatrzymał, aby prąd odciągnął ją dalej. Wtedy z wody wyłonił się Pokémon, cale od jej twarzy. Początkowo ostrożnie założyła, że chce pomóc i się do niego wyciągnęła. Pokémon opuścił ją ramionami, pozwalając jej odpocząć bez dryfowania. Po podziękowaniu stworzeniu próbowała odpłynąć, ale nie mogła się poruszyć. Sparaliżowana, z przerażeniem patrzyła, jak Pokémon zaczął zanurzać się, wciągając ją w głębiny.
Frillish, pływający Pokémon, ukrywa śmiertelną naturę za swoim prostym wyglądem. Wpisy Pokédex wywołują obawy przed nieznanymi głębinami oceanu. „Dzięki cienkim, przypominającym zasłonę ramion owiniętym wokół ciała przeciwnika, opadają na dna oceanu”, czyta jeden opis. Kolejne przerażające wejście ujawnia: „Jego cienkie, podobne do zasłony ramiona mają dziesiątki tysięcy trujących żądłach. Paraliżują ofiarę trucizną, a następnie ciągną je do swoich kryjówek, pięć mil pod powierzchnią”. Ofiary Frillish pozostają świadome, gdy są przyciągane, świadome ich zbliżającego się zagłady podczas utopienia.
Froslass
Wiedział, że nie powinien był się wypuścić. Góra była zdradziecka w nocy, a zamieć uniemożliwiła widoczność. Jednak usłyszał płacz kobiety i pukanie do jego drzwi. Mieszkając sam na szczycie góry, czuł się zmuszony do pomocy. Zakapał się, wszedł do burzy, ale szybko stracił łożyska.
Ulga umyła go, gdy zauważył wejście do jaskini, potencjalne schronienie przed burzą. Wewnątrz zimno było intensywne, prawie nieziemskie, ale było lepsze niż zmierzanie do zamieci. Kiedy zapalił latarnię, zobaczył ściany jaskini pokryte grubym lodem. Zastanawiony przez uporczywe zimno, bliżej zbadał lód, tylko po to, by z przerażeniem z przerażeniem na widok twarzy innego mężczyzny zamrożonej w niej. Jego oczy krążyły wokół, odsłaniając więcej ciał zamkniętych w lodzie. Gdy odwrócił się, by uciec, unosił się przed nim lodowaty Pokémon. To się awansowało, zmuszając go do powrotu, dopóki nie został przyciśnięty do lodowatej ściany. Pokémon wydychał mroźnego oddechu, a gdy go otoczyło, zdał sobie sprawę, że staje się kolejną zamrożoną dekoracją w swoim kryjówce.
Froslass ucieleśnia elementy japońskiego Yōkai Yuki-Anna i greckiej Meduzy. Wpisy Pokédex opisują to jako „dusza kobiety zagubionej na zaśnieżonej górze posiadała sopel, stając się tym Pokémonem. Jedzenie, które najbardziej smakuje, to dusze ludzi”. Kolejny wpis przerażająco stwierdza: „Zamraża turystów, którzy przybyli, aby wspinać się po zaśnieżonych górach i przenosi je z powrotem do swojego domu. Idzie tylko za mężczyznami, którzy uważają, że są przystojni”. Kolejne wpisy ujawniają, że Froslass przyciąga ofiary podczas zamieci, ciągnąc je do jaskini, gdzie „stają się dekoracjami”, starannie ustawione w kolejce. Opowieści o Froslass są rzeczywiście chłodne.
